O Sercu, które pękło z tęsknoty … (za człowiekiem)
„Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia” (Łk 15, 1-7).
Stawienie się w obecności Bożej: Uświadom sobie, że stajesz przed Panem, że będziesz z Nim rozmawiał i słuchał tego, co ON ma ci do powiedzenia. Otwórz się na działanie Ducha Świętego.
Modlitwa przygotowawcza zwyczajna: Proś Boga, Pana naszego, aby wszystkie Twoje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu. (św. Ignacy Loyola, ĆD nr 46).
Proś także o owoc tej modlitwy: o głębokie zrozumienie tego, że Pan Bóg jest Tym, który szuka mnie zawsze pierwszy i że tęskni za mną, kiedy błąkam się po manowcach życia.
Wyobrażenie sobie miejsca: zobacz pasterza, który wyrusza na poszukiwanie owcy, zobacz jego trud i wysiłek, jego zmaganie się i wyrzeczenie, aby odnaleźć tę, która uciekła.
Nie spiesz się posługując się wyobraźnią. Wejdź na spokojnie w przestrzeń modlitwy.
1. Ucieczka
Owca, która uciekła od stada, jest dla pasterza potężnym problemem. I zgodnie z prawidłami sztuki pasterskiej pasterz nie powinien jej przyprowadzać do stada. Skoro bowiem raz zasmakowała ucieczki będzie to powtarzać i jeszcze wciągać w ten proceder inne owce. Idąc więc, zgodnie z ludzką logiką należałoby ją ze stada zupełnie wyeliminować.
A poza tym – czym jest jedna owca w obliczu 99 pozostałych- z praktycznego i ekonomicznego punktu widzenia zwyczajnie nie opłaca się jej szukać.
Przypomnij sobie takie sytuacje z Twojego życia, kiedy ruszyłeś na „podbój świata” odchodząc od wartości, osób i spraw dla Ciebie ważnych na rzecz chęci doświadczenia nowych wrażeń i przeżyć. Co Tobą kierowało, jakie motywy temu towarzyszyły? I jakie były owoce tych „wypraw”?
2. Tęskne szukanie
Wbrew logice i zasadom pasterz wyrusza na poszukiwania tej, która postanowiła porzucić stado. Zostawia „porządne” owce i idzie…choć, jak już zostało powiedziane, sprawiedliwym i rozsądnym byłoby ją „porzucić na pastwę losu”, a pilnować reszty stada.
Ale logika pasterza będącego ikoną Jezusa – jest zupełnie inna. Tęsknota Jego Serca za nawet jedną, najmniejszą i najbardziej zadziorną owcą jest tak wielka, że nie pozwala MU czekać biernie na to, aż sama owca odkryje, że wędruje po manowcach. Stąd to On wychodzi z inicjatywą, On jest pierwszy w poszukiwaniach, On jest gotowy się trudzić, aby owcę przynieść na ramionach do stada i jeszcze z tego powodu urządzać przyjęcie.
Przypomnij sobie, proszę, sakrament pokuty, w którym miałeś takie doświadczenia powrotu do domu Ojca. Podziękuj za posługę spowiednika, powierz Go Jezusowi.
Zechciej sięgnąć także pamięcią do takich wydarzeń, w których doświadczyłeś troski Pana Jezusa o Ciebie. Uciesz się nimi, trwaj we wdzięczności.
Rozmowa końcowa: Zakończ swoją modlitwę rozmową z Jezusem, opowiedz Mu o swoich odkryciach na tej modlitwie. Rozmawiaj z Nim tak, jak się rozmawia z Przyjacielem, w klimacie wzajemnego zaufania i szczerości.
Na zakończenie tego spotkania z Panem możesz modlić się słowami Psalmu 23.
Zachęcam Cię także, abyś zanotował chociaż kilka myśli z tej modlitw, niech pozostanie po niej jakiś materialny ślad, niech te notatki stanowią Twój duchowy dzienniczek.
Anna, wynagrodzicielka
